Oglądając "Spectre" już od pierwszych minut czułem się jakbym oglądał klasycznego Bonda z lat 60-70. Tyle jest w nim nawiązań do starych przygód z czasów chociażby Seana Connery czy Rogera Moore'a, że widoczne są w większości filmu. Na akcji w Mexico City zaczynając (walka w helikopterze, strój kościotrupa widocznie wzorowany na motywie z "Live and let die" z 73'), poprzez rozmowy z Q (sprzeczki jak z Bondów z Connerym), i na głównym przeciwniku Franzie Oberhauserze (aka Ernst Stavro Blofeld) kończąc. W momencie kiedy James Bond, dobrze moim zdaniem zagrany przez Daniela Craiga (nie rozumiem krytyki niektórych osób co do jego gry), leży pod koniec filmu przykuty do siedzenia w rozjaśnionym pomieszczeniu, a złowrogo spokojny Christoph Waltz chce zniszczyć go za pomocą nowoczesnej maszyny, miałem wrażenie jakbym oglądał "Golfinger" z zabójczym laserem. W tej samej scenie pojawia się biały puszysty kot - kolejne nawiązanie do klasyki serii. Identyczny prawie kot pojawia się w ramionach Ernsta Stavro Blofelda w "You only live twice", który dowodził tajną organizacją WIDMO (spolszczona SPECTRE) i którym zresztą jest sam Franz (Christoph Waltz) z "Spectre". Poza tym jest jeszcze postać "mięśniaka" Hinxa, której brakowało w nowych Bondach, a której nie mogło nigdy zabraknąć w starszych odcinkach.
Dlatego uważam że można w pełni zrozumieć klimat i styl "Spectre" kiedy zna zapozna się z całą serią, ze wszystkimi klasycznymi Bondami. Humor w filmie Sama Mendesa jest totalnie zaczerpnięty z Bondowskich klasyków. Nawet w scenie w Meksyku, kiedy zapada się kamienica i Bond upada bez szwanku na sofę, widać zabawny, stonowany klimat rodem z pierwszych przygód, którego brakowało chociażby w "Casino Royale", z którego zrobiono bardziej mroczny thriller z Bondem w roli głównej, aniżeli prawdziwą klasyczną przygodę agenta 007.
Jedyne co nie gra mi w tym filmie to bardzo epizodyczna rola Monici Bellucci oraz niedostatecznie wyjaśnione kwestie przeszłości Jamesa. Jednak oglądając film te niedociągnięcia gdzieś nikną (przynajmniej w moim przypadku) i całość przedstawia się świetnie.
Bardzo podoba mi się ten powrót do klasyki. Myślę, że Spectre jest najlepszym Bondem z Craigem w roli głównej. Nareszcie wrócił dobry James z martini wstrząśniętym, niemieszanym w jednej dłoni, pistoletem w drugiej i dowcipem na ustach. Film trzyma w napięciu przez cały czas trwania, sprawia, że widz się śmieje, a czasem przeraża. Posiada wszystko co dobry Bond powinien posiadać. Polecam.